ظلمات

ممنون آقای روحانی !!!

با پسر خاله هایم رفته بودیم خانه ی مادر بزرگمون و آنقدر بازی کردیم که از خستگی افتادیم پای تلوزیون یک هو برق رفت جا خوردیم. بعضی ها هم که اسمشان را نمیگویم ولی میشناسید از تاریکی ترسیده بودند! همه دست هم را گرفتیم و آومدیم بیرون. چراغ اضطراری و موبایل ها را روشن کردیم. ما بچه ها از فرصت استفاده کردیم ومشغول سایه بازی شدیم .

جاتون خالی خیلی خوش گذشت!!!